|
TLG 0296 001 :: CARMINA CONVIVIALIA (PMG) :: Fragmenta CARMINA CONVIVIALIA (PMG) Lyr. Fragmenta frr. 1–31, 33–34 Citation: Fragment — (line) | ||
1 | Παλλὰς Τριτογένει’ ἄνασς’ Ἀθηνᾶ, ὄρθου τήνδε πόλιν τε καὶ πολίτας ἄτερ ἀλγέων ⟦τε⟧ καὶ στάσεων καὶ θανάτων ἀώρων, σύ τε καὶ πατήρ. | |
2 | Πλούτου μητέρ’ Ὀλυμπίαν ἀείδω Δήμητρα στεφανηφόροις ἐν ὥραις σέ τε παῖ Διὸς Φερσεφόνη· χαίρετον, εὖ δὲ τάνδ’ ἀμφέπετον πόλιν. | |
3 | ἐν Δήλωι ποτ’ ἔτικτε τέκνα Λατώ, Φοῖβον χρυσοκόμαν ἄνακτ’ Ἀπόλλω ἐλαφηβόλον τ’ ἀγροτέραν Ἄρτεμιν, ἃ γυναικῶν μέγ’ ἔχει κράτος. | |
4 | ὦ Πὰν Ἀρκαδίας μεδέων κλεεννᾶς, ὀρχηστὰ βρομίαις ὀπαδὲ Νύμφαις, γελάσειας ὦ Πὰν ἐπ’ ἐμαῖς | |
| †εὐφροσύναις ταῖσδ’ ἀοιδαῖς αοιδε† κεχαρημένος. | 472 | |
5 | ἐνικήσαμεν ὡς ἐβουλόμεσθα καὶ νίκην ἔδοσαν θεοὶ φέροντες παρὰ Πανδρόσου †ὡς φίλην Ἀθηνᾶν.† | |
6 | εἴθ’ ἐξῆν ὁποῖός τις ἦν ἕκαστος τὸ στῆθος διελόντ’, ἔπειτα τὸν νοῦν ἐσιδόντα, κλείσαντα πάλιν, ἄνδρα φίλον νομίζειν ἀδόλωι φρενί. | |
7 | ὑγιαίνειν μὲν ἄριστον ἀνδρὶ θνητῶι, δεύτερον δὲ καλὸν φυὰν γενέσθαι, τὸ τρίτον δὲ πλουτεῖν ἀδόλως, | |
| καὶ τὸ τέταρτον ἡβᾶν μετὰ τῶν φίλων. | 473 | |
8 | 〈⏓–⏑〉 ἐκ γῆς χρὴ κατίδην πλόον εἴ τις δύναιτο καὶ παλάμην ἔχοι ἐπεὶ δέ κ’ ἐν πόντωι γένηται τῶι παρεόντι τρέχειν ἀνάγκη. | |
9 | ὁ δὲ καρκίνος ὧδ’ ἔφα χαλᾶι τὸν ὄφιν λαβών· εὐθὺν χρὴ τὸν ἑταῖρον ἔμ‐ μεν καὶ μὴ σκολιὰ φρονεῖν. | |
10 | ἐν μύρτου κλαδὶ τὸ ξίφος φορήσω ὥσπερ Ἁρμόδιος καὶ Ἀριστογείτων ὅτε τὸν τύραννον κτανέτην | |
| ἰσονόμους τ’ Ἀθήνας ἐποιησάτην. | 474 | |
11 | φίλταθ’ Ἁρμόδι’, οὔ τί πω τέθνηκας, νήσοις δ’ ἐν μακάρων σέ φασιν εἶναι, ἵνα περ ποδώκης Ἀχιλεὺς Τυδεΐδην τέ †φασι τὸν ἐσθλὸν† Διομήδεα. | |
12 | ἐν μύρτου κλαδὶ τὸ ξίφος φορήσω ὥσπερ Ἁρμόδιος καὶ Ἀριστογείτων ὅτ’ Ἀθηναίης ἐν θυσίαις ἄνδρα τύραννον Ἵππαρχον ἐκαινέτην. | |
13 | αἰεὶ σφῶιν κλέος ἔσσεται κατ’ αἶαν, φίλταθ’ Ἁρμόδιε καὶ Ἀριστόγειτον, ὅτι τὸν τύραννον κτανέτην ἰσονόμους τ’ Ἀθήνας ἐποιησάτην. | |
14 | Ἀδμήτου λόγον ὦ ἑταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλει, | |
| τῶν δειλῶν δ’ ἀπέχου γνοὺς ὅτι δειλοῖς ὀλίγη χάρις. | 475 | |
15 | παῖ Τελαμῶνος Αἶαν αἰχμητά, λέγουσί σε ἐς Τροΐαν ἄριστον ἐλθεῖν Δαναῶν μετ’ Ἀχιλλέα. | |
16 | τὸν Τελαμῶνα πρῶτον, Αἴαντα δὲ δεύτερον ἐς Τροΐαν λέγουσιν ἐλθεῖν Δαναῶν μετ’ Ἀχιλλέα. | |
17 | εἴθε λύρα καλὴ γενοίμην ἐλεφαντίνη καί με καλοὶ παῖδες φέροιεν Διονύσιον ἐς χορόν. | |
18 | εἴθ’ ἄπυρον καλὸν γενοίμην μέγα χρυσίον | |
| καί με καλὴ γυνὴ φοροίη καθαρὸν θεμένη νόον. | 476 | |
19 | σύν μοι πῖνε συνήβα συνέρα συστεφανηφόρει, σύν μοι μαινομένωι μαίνεο, σὺν σώφρονι σωφρόνει. | |
20 | ὑπὸ παντὶ λίθωι σκορπίος ὦ ἑταῖρ’ ὑποδύεται. φράζευ μή σε βάληι· τῶι δ’ ἀφανεῖ πᾶς ἕπεται δόλος. | |
21 | ἁ ὗς τὰν βάλανον τὰν μὲν ἔχει, τὰν δ’ ἔραται λαβεῖν· κἀγὼ παῖδα καλὴν τὴν μὲν ἔχω, τὴν δ’ ἔραμαι λαβεῖν. | |
22 | πόρνη καὶ βαλανεὺς τωὐτὸν ἔχους’ ἐμπεδέως ἔθος· ἐν ταὐτᾶι πυέλωι τόν τ’ ἀγαθὸν τόν τε κακὸν λόει. | |
23 | ἔγχει καὶ Κήδωνι, διάκονε, μηδ’ ἐπιλήθου, | |
| εἰ χρὴ τοῖς ἀγαθοῖς ἀνδράσιν οἰνοχοεῖν. | 477 | |
24 | αἰαῖ Λειψύδριον προδωσέταιρον, οἵους ἄνδρας ἀπώλεσας, μάχεσθαι ἀγαθούς τε καὶ εὐπατρίδας, οἳ τότ’ ἔδειξαν οἵων πατέρων ἔσαν. | |
25 | ὅστις ἄνδρα φίλον μὴ προδίδωσιν, μεγάλην ἔχει τιμὴν ἔν τε βροτοῖς ἔν τε θεοῖσιν κατ’ ἐμὸν νόον. | |
26 | ἐστί μοι πλοῦτος μέγας δόρυ καὶ ξίφος καὶ τὸ καλὸν λαισήιον, πρόβλημα χρωτός· τούτωι γὰρ ἀρῶ, τούτωι θερίζω, τούτωι πατέω τὸν ἁδὺν οἶνον ἀπ’ ἀμπέλων, | |
| 5 | τούτωι δεσπότας μνοΐας κέκλημαι. τοὶ δὲ μὴ τολμῶντ’ ἔχειν δόρυ καὶ ξίφος καὶ τὸ καλὸν λαισήιον, πρόβλημα χρωτός, πάντες γόνυ πεπτηῶτες †ἐμὸν 〈⏓–〉 κυνέοντι δεσπόταν 〈⏑⏑–⏑–〉 | 478 |
|---|---|---|
| 10 | καὶ μέγαν βασιλῆα φωνέοντες. | |
27 | οὐδὲν ἦν ἄρα τἄλλα πλὴν ὁ χρυσός. | |
28 | οὐδεὶς πώποτ’ ἀνὴρ ἔγεντ’ Ἀθήναις | 479 |
29a | οὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζειν οὐδ’ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλον. | |
29b | χρήματα καὶ βίαν Κλειταγόραι τε κἀμοὶ μετὰ Θετταλῶν. | |
30 | οὐ χρὴ πόλλ’ ἔχειν θνητὸν ἄνθρωπον† ἀλλ’ ἐρᾶν | |
| καὶ κατεσθίειν· σὺ δὲ κάρτα φείδηι. | 480 | |
31 | Βορέας· | |
33 | τὸ Δάτιδος μέλος | 481 |
34a | [....]α̣ι θυγάτη̣[ρ [.]π̣λ̣ε̣[.]α̣σ̣ιτα φέρων [ [.]αμοι τεμένη β̣[.........]ων[ | |
34b | [ἐ]ν̣κέρασον Χαρίτων κρατῆ[ρ]’ ἐπι̣σ̣τ̣[ε]‐ | |
| 1 | φ̣έ̣α κρ[....... π]ρόπ̣ι̣[ν]ε | [λό]γον· σήμαιν’ ὅτι παρθένω̣ν ἀπε[ί]ροσ̣ι̣ πλέξομεν ὕμνοις | [τ]ὰν δορὶ †σώματι κειραμέναν Τρ[οΐ]αν | |
| 5 | κ̣α̣ὶ̣ [τ]ὸν παρὰ ναυσὶν ἀειμνά[σ]τοις ἁλόντα | νυκτιβάταν σ̣κοπόν. | |
34c | ὦ Μοῦς̣’ ἀ̣γανό̣μ̣μ̣ατε μᾶτερ συνεπίσπεο σῶν τέκνων | [..].ωι̣.[...]ωι· ἄρτι βρύουσαν ἀοιδὰν πρωτοπαγεῖ σοφίαι διαποίκιλον ἐκφέρομεν· | | |
| 5 | [....]ο̣ι̣ τέγξαν Ἀχελώιου δρόσ[οι·] [....] παραπροϊών, ὑφίει̣ π̣όδα, λῦ’ ἑ̣ανοῦ | π̣τέρ̣υ̣γ̣α̣ς̣, τάχος ἵεσο λεπτολίθων [......]ν̣· εὖ̣· καθόρα πέλαγος, | |
| 10 | παρὰ γᾶν | ⸏ἔκφευγε νότου χαλεπὰν | |
| φοβερὰ[ν διαπο]ντοπλανῆ μα̣νίαν. | 482 | |